thuiszorgA

• 

  roos

  24-02-2002 18:33

  Hoi allemaal, ik ben 21 jaar en ben vorige week tijdelijk begonnen met werken bij de Thuiszorg A, omdat ik in september weer ga studeren doe ik dit tot 1 augustus. Ik heb alleen een beetje een probleem, ik werk 30 uur per week en heb dus per dag 2 mensen ( gezinnen), vaak zijn dit oudere en soms ook eenzame mensen die ziektes hebben of moeite met hun gezondheid….nu heb ik bijna elke dag als ik klaar ben met werken en naar huis ga het probleem dat ik de “problemen”van de mensen mee naar huis neem, dus dat ik erover na denk en het heel erg vind dat de meeste zo ziek zijn en eenzaam…is dit normaal en gaat dit op een gegeven moment over als ik langer werk? Graag jullie reacties!

  Bedankt alvast! groetjes van ROOS

  Rapporteren
• 

  sandra

  25-02-2002 19:29

  hallo roos,

  het is heel normaal hoor dat je je soms heel erg betrokken voelt bij mensen

  maar je moet de problemen niet mee naar huis nemen ,

  want je zal altijd in de thuiszorg mensen mee maken die iets hebben ze hebben niets voor niets hulp

  probeer anders te overleggen met je teamleidster dat je ook klieenten wil hebben die niet echt ziek zijn.

  anders ga je er straks aan onder door,

  maar ik begrijp je wel hoor

  sterkte

  Rapporteren
• 

  Esther

  26-02-2002 15:46

  Leuk dat je je op deze wijze inzet voor je medemens! Ik herken het gevoel wel, ik heb dat ook gehad toen ik een paar jaar geleden begon te werken. Mijn ervaring is dat het wel verandert als je eenmaal langer aan het werk bent. Op een gegeven moment word je toch wat ‘harder’ (het is een vervelend woord, maar ik weet op het moment geen beter begrip). Hiermee bedoel ik dat je zaken beter kunt relativeren en de dingen niet mee naar huis neemt. Dat is ook niet goed, als je dat de hele tijd blijft doen, je raakt er ontzettend moe van lijkt me, en je kunt tijdens je werkzaamheden minder goed presteren (=er zijn voor de cliënt, zijn verhaal horen en en de dingen doen die op je takenlijst staan). Als je het idee hebt dat het emotioneel echt te zwaar is, dan zou ik inderdaad met je teamleidster praten om hier een oplossing voor te vinden. Praat ook eens met je collega's hierover, ik weet zeker dat verschillende mensen jouw ervaring delen en je erbij kunnen helpen.

  Rapporteren
• 

  lut

  16-03-2002 20:37

  als dit gevoel overgaat; denk ik, kan je beter stoppen met dat soort werk…

  Ikzelf werk als gegradueerde ziekenhuisverpleegster zelfstandig aan huis; bij hulpbehoevende zieke mensen, en neem ze iedere avond mee naar huis, in gedachten.

  Ik ben met hen begaan en hou van mijn werk, mijn mensen…

  Zo, hoop ik, zou het moeten zijn voor al wie met mensen en dieren werkt, zoniet blijf je beter achter je bureau met gevoelloos papier,statistieken of belastingen van anderen, daar heb je geen gevoel voor nodig.

  Het moet je leven niet beheersen, het lot van anderen,maar wel doorkruisen; je neemt het mee als een dierbare valies…

  Rapporteren