wat te doen?

  • rateltje

    Hallo allemaal,

    Via wat neuzen op het net ben ik hier terecht gekomen en heb een vraag…….misschien kan iemand me helpen?

    Ik ken een man al vanaf mijn 4-de jaar en die is inmiddels 82 geworden.Zijn gezondheid is de laatste jaren erg achteruit gegaan, hij verwaarloost zichzelf en zijn huis.Eet voedsel wat over de datum is en vergeet erg veel, zo erg dat ik denk dat hij dementerende is.Nu wil ik graag hulp zoeken, maar weet niet via welke weg.

    Ik heb al een keer contact gehad met de huisarts toen hij ziek was en volgens de huisarts werd de man ook een jaartje ouder en daar was het mee afgelopen.Nu is hij zo erg achteruit gegaan de afgelopen dagen, dat we met en bonzend hart erheen gaa omdat we bang zijn dat hij elk moment zijn laatste adem gaat uitblazen.

    Ik kom er ongeveer 1-2 keer per week en neem vak een zak vol met voedsel mee terug wat over datum is , want hij is steeds vaker ziek en ik denk dat het daardoor komt.Nu zegt mijn gevoel dat het zo niet goedkomt, zijn huis is erg smerig, maar hulp wil hij niet en ik weet niet waar ik moet beginnen zo erg verwaarloost is het allemaal.Hij ziet het niet meer, als we daar komen ligt hij of in bed of op de bank te slapen, hij zegt erg moe te zijn.De volgende dag weet hij niet meer dat je bent geweest.Ik weet niet wat te doen, behalve de huisarts te bellen, wat de man zelf niet wil, gaat niet graag naar artsen en wil al helemaal geen hulp, want hij kan het allemaal nog prima zelf.Wat moet ik doen en kan het zomaar achter de rug van “ opa” om??

    Weet iemand raad??

    Groetjes Heidi

  • sandra

    hallo heidi…

    meid wat eeen verhaaal zeg,,,ja het wordt lastig als meneer zelf geeen hulp wilt,,heeft meneer nog familie war eens mee gesproken kan worden?er moet wel iets gedaaan worden aan deze situatie,,en huisarts moet hier zeker iets aaan doen ,,laaat de huisarts eens thuis komen ,,hier moet je denk ik goed achterheeen gaaan,

    ik vind het wel heel tof van je dat je ze goed voor hem zorgt,,hopelijk kan je met meneeer een goed gesprek gaaan aaanknopen ,,en hem mischien toch over zien te halen om hulp te gaaan nemen want zoals het er nu uit zie is hellemaaal niet goed,,

    heeel veel sterkte ermee

  • rateltje

    Hallo Sandra,

    Bedankt voor je berichtje!

    Ik heb vanmorgen de huisarts toch maar gebeld en het “ verhaal” geprobeerd uit te leggen.De man komt strakkies al langs dus ik ga der nu heen, zodat ik ook weet hoe verder.Ik ben wel geen familie al zie ik hem als mijn opa en de opa van mijn dochter, maar familie heeft hij wel, een zuster van 87 in Canada en een broer van 85 in een PG-verpleeghuis en nog een broer waar hij geen contact mee wil dus word het al met al erg moeilijk.Omdat ik hem als sinds mijn 4-de ken heb ik het er moeilijker mee dan ik dacht en heb ook het gevoel dat ik wat moet doen, dat het niet goed komt zo.Nu proberen we om en om heen te gaan, zodat er elke dag wel iemand geweest is.We hebben hem wel eens warm eten gebracht een paar dagen, maar dat zet hij i.p.v. in de koelkast gewoon in de kast en eet het, inmiddels bedorven, gewoon op en als je er wat van zegt dan mankeert er niks aan, is prima spul volgens opa.

    Nou je emrkt het wel ik kan nog wel even doorgaan, maar doe dat maar niet ;-))

    Bedankt nogmaals en ik hoop dat er nu wat gaat gebeuren.\

    groetjes Heidi

  • claudia

    hoi rateltje, ik ben benieuwd wat de huisarts zegt. laat je het nog even weten? fijn dat hij toch nog iemand heeft die zich om hem bekommerd en probeer toch tot hem door te dringen dat hij best wat hulp kan gebruiken. leg uit dat het wel zijn huis is en dat hij zelf de vinger in de pap houd en bla bla bla want dat is voor hun heel erg belangrijk en dat er alleen hulp voor hem komt die HEM komt helpen en dus niet zijn zaakjes over komt nemen.

  • rateltje

    Hallo ,

    Nou de huisarts kwam vanmorgen gelijk en stelde allerlei vragen aan “opa” en deze vertelde dat alles prima ging, maar dat hij ook een jaartje ouder word …..

    Op de vraag of ik de arts zijn huis mocht laten zien was oke en heeft de arts alles gezien, want neem van me aan het ziet er erg verwaarloost uit.Tijdens dit kijken kon ik ook het een en ander vertellen over wat mij is opgevallen de laatste tijd.De arts vroeg aan opa of hij het goed vond als men hem eens helemaal ging onderzoeken om te zien of hij gezond was en tot moijn stomste verbazing zei hij van ja dat is goed.Ben zo blij dat er eindelijk iets gebeurd.De huisarts gaat een afspraak maken met of een geriater of een neuroloog om te kijken hoe zijn oa. geestelijke gesteldheid is en daarnaast nog wat test en oa. bloedonderzoeken ed.Verder heb ik aangegeven dat we zitten te denken aan de thuszorg en tafeltje dekje en hier zei de arts verder niet zoveel op, maar eerst kijken hoe zijn gezondheid eraan toe is en gelukkig heeft de arts deze keer meer gezien dan alleen opa en een momentopname…….

    Houd jullie op de hoogte als jullie het leuk vinden….

    Groetjes van een blije en zeer opgeluchte heidi

  • claudia

    ik vind het wel leuk om op de hoogte gehouden te worden. wij komen meestal bij mensen thuis als er hulp aangevraagd is maar het is ook leuk om te weten hoe dat bij mensen in gang wordt gebracht. fijn dat er nu wat aan gedaan wordt. hopelijk zal alles goed gaan.

  • sandra

    halllo,,

    zo je bent al weer een eindje verder geholpen hoop ik nu,,fijn dat de huisarts nu alles weeet,,je heb je best gedaaan hooor ,

    heeel veel sterkte en tuurlijk vinden we het leuk als je ons op de hoogte houd,,

  • Linda C

    Hoi Rateltje,

    Ik werk dan wel niet in de thuiszorg maar vind het toppie dat je zo voor je “opa” opkomt. Hoop dat het allemaal goed zal gaan komen ook wat de geestelijke en lichamelijke gezondheid van je “opa” betreft. Misschien een ideetje om samen met een paar vriendinnen/nichtjes of zo opa's huis eens een keertje grondig onder handen nemen.

    Ben benieuwd naar het eind resultaat en je “opa” mag zich ontzettend prijzen met zo'n fantastische kleindochter.

    Groetjes Linda C

  • rateltje

    Hoi Linda,

    Bedankt voor je lieve berichtje.

    Aan de ene kant voel ik me wel wat schuldig hoor, ik ken de man al vanaf mijn vierde en altijd stond hij voor me klaar, ik was zijn meissie zeg maar en de laatste jaren heb ik hem i.p.v. dagelijks eens per week opgezocht en eigenlijk voor mijn gevoel geholpen dat hij de boel de boel liet.Ik zag wel dat het langzamerhand minder werd en deed er niets aan, behalve een keer afwassen of stofzuigen of helpen met de dieren.Ik heb zelf een gezin en sinds 2 jaar een dochter en weet gewoon niet waar ik de tijd en energie moet weghalen om ook nog eens daar te gaan schoonmaken.Ik werk zelf ook en ik kom er op het moment 2 maal daags als het me lukt en het ziet er niet uit, echt het is heel erg.Ik heb afgelopen dinsdag wel een begin gemaakt in de keuken, maar weet niet waar te beginnen zo erg is het.

    Vanmiddag zouden we hem ophalen om half 5 om te stemmen en hij was al weg, bij de winkel kwamen we hem tegen, hij was met de auto.Vreselijk zo erg, hij reed bijna achteruit tegen een auto en vooruit tegen een paal, ik hield mijn hart vast en we konden niks doen, maar het gaat niet meer zo.Weet niet wat eraan te doen, men zegt bel de politie en laat die eens kijken als hij rijd en dan kunnen ze hem zijn rijbewijs afnemen,maar dat kan ik toch niet maken, de auto is allles wat de man bezit, het enige wat hem nog het huis uit haalt, ik weet het niet hoor.Vandaag was hij wel wat beter en zei dit zelf ook, maar ik heb een naar gevoel erbij, hij word zo snel minder.Ook verdenk ik beginnende dementie en doordat hij slecht en bedorven voedsel eet denk ik dat dit ook invloed heeft op zijn lichamelijke en geestelijke gezondheid. ik hoop zo dat hij met wat thuiszorg en tafeltje dekje <+ mantelzorg> thuis kan blijven wonen.,Zelf heb ik ervaring in de thuiszorgm heb de opleiding VZ gevolgd en AB, maar nu ik iets moet doen weet ik niet welke weg te gaan, het is zo moeilijk allemaal.Nou een heel verhaal en gelukkig dat ik het hier kwijt kan, bedankt voor het lezen.

    groetjes heidi

  • Linda C

    Hoi Heidi,

    Dit lijkt het verhaal van mijn schoonvader wel. Alleen in mijn geval is zijn huis brandschoon (hij heeft 5 kinderen en we hebben een werkschema opgesteld) en krijgt hij op de opvang waar hij overdag is, via het tafeltje dekje systeem zijn warme hap zodat hij in de avonduren gewoon een boterham kan eten.

    Zijn kleren etc worden ook door zijn kinderen gedaan en in het weekende koken we ook al om toerbeurt. Dit kan je doen als je met meerderen ben.

    In het geval van je Opa zie ik nog dat ze hem na een tijdje uit huis gaan plaatsen omdat hij niet voor zichzelf kan zorgen. Tuurlijk heb je dat hij gaat weigeren en hem zijn huis niet uit wilt laten zeten maar als de instanties ervan op de hoogte zijn gaan ze alles doen om het toch zover te kunnen laten komen weet waar ik over praat daar mijn schoonvader ook niet alleen voor zichzelf kan zorgen ivm de diverse tia's/herseninfarcten etc die hij gehad heeft en daarnog bij halfzijdig verlamd is.

    De enige tip die ik je geven kan is om hem de liefde te geven die hij altijd al van je gehad heeft en om zijn huisje wat aan toonbaarder te krijgen probeer met een stel vriendinnen/buurvrouwen/nichten/ooms en tantes etc Het huis in 1 weekend onder handen te nemen.

    In welke regio woont je opa? indien hier bij mij in de buurt wil ik je heus wel een handje komen helpen.

    Groetjes Linda