Hallo,Inge
Bedankt voor je reactie.Ik was bang overspannen te worden,nu nog ,denk ik veel
na over die situatie.Maar ik weiger gewoon ziek te worden ,ik ben nogal strijdbaar!
Die situatie duurde 6 weken,tot voor mijn vakantie,ik had nog nooit eerder planningswerk gedaan,en die “collega”,kende ik ook niet en plotseling heb je heel veel met elkaar te maken,ik heb gewoon domme pech gehad,ik kan er zo 10 opnoemen waar het goed mee gegaan zou zijn.Deze collega is nog maar kort in dienst en komt niet eens uit de zorg,ik snap van de organisatie ook niet,dat ze geen eisen ofzo stellen,van zoveel jaar werkervaring.Ik ga denk ik maar eens een
assertiviteitscursus volgen,want ik had bij week 1 al irritaties over haar houding tov ons team.Ik slik dat dan in,hoewel ik absoluut geen doetje ben,hoor!Je bent soms gewoon perplex,hoe mensen kunnen reageren.Alleen jij,maakt dat dan mee en maak dat maar eens duidelijk aan de manager.
Maar ik heb al wel aan een burnout geroken,maar heb mezelf op tijd beschermd.
Ook ik heb veel erkenning gekregen van mijn andere collega's,dat ik het zo goed heb gedaan,trouwens ook van mijn manager,ik denk maar zo,mijn tijd komt nog wel een keer!Toch moet ik haar steeds tegenkomen,met vergaderingen ,ik ben nog steeds zo kwaad op haar!Dus op den duur wil ik naar en ander team,maar ik wacht nog even,misschien gaat zij eerder!Ze kan geen maatje vinden bij ons geloof ik!
Heerlijk ,internet,even je hart luchten!Tineke.