Ik ben met het laatste jaar van de VZopleiding bezig en moet binnenkort een presentatie houden over dit onderwerp.Zijn hier mensen die hier ervaring mee hebben in de thuiszorgsituatie,wat doen jullie met deze problematiek,is thuis wonen voor deze clienten nog mogelijk,hoe zorgen jullie voor de veiligheid………alvast bedankt voor eventuele reakties.
Hoi Yvet, wij hebben bij de thuiszorg procedure:vaststellen zorg mogelijkheden bij gevaarlijk gedrag van ouderen in de thuissituatie, dit bestaat uit een stappenplan gevaarlijk gedrag,als zorgverlener die daar het meeste komt en een goed beeld heeft van de zorgvrager dan kun je dit invullen, dan kom je aan een score en deze gaat naar de huisarts en deze beslist dan de verdere stappen.Dit kan bestaan uit een doorverwijzing naar de arts van de GGZ,of opnamen op een meerzorg afdeling van verzorgingshuis of verpleeghuis, dagbehandeling of het inzetten van intensieve thuiszorg,dit kan alleen als de zorgvrager een indicatie heeft voor verpleeghuis opname binnen 3 mnd.Dan zijn er nog wat praktische maatregelen die je kunt treffen zoals,sleutelbeheer, belmat,alarmering,medicatie,tegen dwaal gedrag zelf sta je machteloos je kunt niet heel de dag de zorgvrager in de gaten houden,extra inloop momenten is vaak nog wel te doen.Als zorgvragers echt gaan dwalen dan worden ze hier snel opgenomen in een verpleeghuis.Ik hoop dat je hier wat aan hebt groetjes Anneke (Thebe thuiszorg Tilburg)
Wij kunnen 24 uur hulp leveren indien nodig. We hebben een aantal clienten die “te lastig” zijn voor een verzorgingstehuis en dus gewoon thuis wonen. We hebben eigenlijk steeds maar 1 probleem en dat is: sluit je de deur af (op slot) of niet. Menselijk gezien zou je zeggen afsluiten, want dan kan de client niet zomaar “weglopen” en dat is dus veiliger. Maar wettelijk gezien wordt is het vrijheidberoving. Ze zijn nu bezig met een protocol waarin de kinderen/echtgenoot aangeeft of de deuren afgesloten mogen worden. Als een dementerende client alleen thuis is en er gebeurt iets (brand) kan hij dus ook niet zomaar weg. Die verantwoording moet dus duidelijk vastgelegd worden.
Hoi,Natasja
Wat bedoel je precies met cliënten die “te lastig” zijn voor een verpleegtehuis of nee je schreef verzorgingstehuis.Heeft dit te maken met gedragsproblemen,agressie misschien?
Heb dit eerlijkgezegd nog nooit gehoord!Ik vind dit wel heel erg,wat je hier schetst.
Ik neem aan dat er dan wel een termijn aan dit protocol vast zit,dat cl. daarna opgenomen wordt in verpleegtehuis?Groetjes,Tineke!
Ik denk dat je het niet zo erg moet zien. Deze mensen hebben het nog prima thuis.We hebben momenteel een aantal (3) clienten die nog niet dement genoeg zijn voor een verzorgingshuis (als ik het zo mag omschrijven).
We hebben hier in de buurt steeds meer verzorgingshuizen met verpleegafdelingen (steeds meer stichtingen gaan samenwerken) en door het “geschuif” met afdelingen is er ook een geschuif met personeel.
Die clienten zijn soms extreem opstandig (doordat ze het allemaal zelf niet overzien) en het werkt nogal tegen als ze steeds door anderen geholpen worden.
Ik denk dat je het niet zo erg moet zien. Deze mensen hebben het nog prima thuis. We hebben nu dus met de verzorgingshuizen een tijdelijke regeling dat die mensen thuis blijven tot de boel op orde is. Er komen zoveel mogelijk vaste medewerkers voor de ADL/HDL. Maar totdat alles in de tehuizen weer op orde is proberen we rust in het leven van de client te houden, en dat werkt goed.
Er zit niet echt een termijn aan vast. Het is meer een systeem van punten. En als er teveel punten zijn waardoor het voor client niet meer aangenaam is of het gevaarlijk wordt om huis te blijven wordt er z.s.m. intramuraal een oplossing gezocht.
Ik hoop dat dit een beetje duidelijker is dan m'n vorige posting.
Oja, volgens mij is een belmat een mat die in verbinding staat met een centrale, zodat als er iemand overheen loopt er gealarmeerd wordt en er ingegrepen kan worden.
Toch heb ik een voorbeeld uit de praktijk van een vrouw met verpleeghuisindicatie, die inderdaad voor alle verpleeghuizen in
de stad hier te lastig bleek. Niemand wilde haar hebben! Dat mag natuurlijk niet, dus zeiden ze dat ze bijna 1 op 1 verzorging nodig had, en dat ze daar het geld niet voor hadden. Maar zelfs toen de verpleeghuizen extra geld kregen voor een eventuele psychotherapeut (deze vrouw was, behalve somatisch ook psychiatrisch ziek) gaven ze niet thuis. Telkens waren er nieuwe problemen waardoor opname niet door ging.
Uiteindelijk kon ze in een heel andere provincie opgenomen worden, en in dit verpleeghuis is ze zowel somatisch als sociaal enorm vooruit gegaan!
Maar denk je eens in wat een lijdensweg dit voor de familie betekend heeft, die haar eerst al heel veel jaren toch thuis verzorgd hebben, daarna het heel moeilijk hadden toen de zorg te zwaar bleek en ze die uit handen moesten geven, en dan zó van het kastje naar de muur gestuurd worden! En inmiddels die zorg toch thuis moeten voortzetten, want thuishulp is er maar voor een paar uur per dag, en veel hulpverleners wilden daar niet meer naar toe omdat de vrouw zo moeilijk was….
Dus het komt toch wel voor dat iemand te problematisch is om opgenomen te worden. En dat komt dus vooral voor bij psychiatrisch patienten met somatische problemen, en omgekeerd, en dan vooral relatief jonge patienten.
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's