Sneeuwpret

  • Natasja

    Oplossing gevonden! (ipv schaatsen)

    De organisatie kan defensie inschakelen…

    http://www.mindef.nl/nieuws/nieuwsberichten/20050303_sneeuwoverlast.html

  • monique

    jeetje wat een gezeur om een beetje sneeuw,je bent echt geen wereldwonder hoor als je met dit weer op je werk verschijnt.Er zijn zoveel beroepen die gewoon doorgaan ook al vriest het vreselijk en ook al heeft het zo gesneeuwd,moeten jouw Cliënten jou op hun knieën bedanken dat je komt?? vreemd.Mijn man is vrachtwagenchauffeur en rijdt elke dag,van stad naar stad en van stad naar dorp,ook daar waar niet gestrooid is,in van die gehuchtjes.moet straks ook weer om 04.00uur op en zowel zijn baas,als zijn klanten verwachten gewoon dat hij op tijd komt,en hoe hij dat doet is zijn probleem.En daar ben je ook voor aangenomen,zou vreemd zijn als jij een spoedoperatie moet ondergaan,maar de arts komt niet opdagen,omdat hij bang is om onder de sneeuwschuiver te belanden,of omdat hij het te gevaarlijk vind om te rijden.

    een aantal zorgverleners denken altijd dat ze erg onmisbaar zijn,maar juist degene die je nooit hoort en die niet klagen en zichzelf niet op de borst kloppen omdat ze na een beetje sneeuw gewoon op hun werk verschijnen,DAT zijn de onmisbaren die een schouderklopje verdienen.

  • monique

    maar beste Toos geen 1 werkgever zal jouw auto vergoeden als je hem in de prak rijdt,wat is dat nou weer voor een argument??dus iedereen moet maar thuisblijven van zijn werk?? want als je je auto in de prak rijdt krijg je je auto niet vergoed!! wat zijn dit voor rare denkwijzes??

  • MvLangen

    Ik werk om te leven Natasja,en met heel veel plezier op de SEH (EHBO),heb mijn auto gisterenochtend ook moeten uitgraven,net als heel veel mensen,maar vind het de gewoonste zaak van de wereld dat ik op mijn werk verschijn,daar word ik nl voor betaald.Ben al glibberend naar mijn werk gereden ,ik werk ongeveer 25 kilometer bij mijn woonplaats vandaan,maar ik heb niet tegen mezelf gezegd: “ik ben ook eigenlijk gek he?”nee het is mijn werk en het wordt van mij verwacht.

    Ik werk al 23 jaar op de SEH,ben ook nog nooit 1 dag ziekgemeld,ik weet dus heel goed hoe het werkt.

    stel je voor zeg dat wij allemaal op de SEH denken ow het is wel gevaarlijk hoor ik zou wel gek zijn als ik nu naar mijn werk ga,en jij komt met je fiets onder de sneeuwschuiver,dan zit je toch maar mooi he??Nee,het leven gaat gewoon door hoor,alleen in Nederland wordt er altijd gelijk een drama van gemaakt.Als er al een blaadje op de rails valt kunnen de treinen al niet meer rijden.

  • Natasja

    Even een allerlaatste reactie:

    Ik begon mijn eerste berichtje toch echt met smilies (met een knipoog)!

    Ik heb niet geklaagd over m'n clienten, sterker, ik vond het heel erg leuk van ze dat ze elke keer als ik ergens binnenkwam met koffie klaar zaten!

    Ik ben net gebeld dat ik niet mag gaan werken, dit is besloten doordat iemand van het acute-team, op weg naar een oproep vannacht, een zwaar ongeluk heeft gehad.

    Alleen de wijkverpleegkundigen gaan op pad. Met vervoer van de organisatie. En alleen voor de echt noodzakelijke hulp. Een apotheek die vrijdags de trays rondbrengt help met medicijnen geven. En bij een aantal clienten waar matelzorgers om de hoek wonen worden de boodschappen e.d. door de mantelzorgers gedaan.

    We bellen nu zelf onze clienten met tekst en uitleg en zo negatief als er hier gereagereerd is op m'n eerste bericht, zo positief reageren de clienten en mantelzorgers. Want iedereen ziet wel in dat als er meer ongelukken gebeuren er nog minder zorg gegeven kan worden.

    En ook DIT is verantwoording nemen! Want een client heeft er niets aan als we een paar weken in de prak liggen.

  • toos

    Helemaal mee eens Natasja,

    Natuurlijk weet eenn ieder zijn verantwoordelijkheid maar je hoeft niet altijd je eigen leven in de waagschaal te stellen, daar is een client niet bij gebaat.

    Ik ben ook alle dagen op pad met de auto, vooral buitengebiedwegen zijn slecht begaanbaar. Dus als ik dan gebruik kan maken van een taxi dan doe ik dat. Gisteren heeft een collega van mij ook een ongeluk gehad door de gladheid, ook al had ze geen pers. letsel heb je toch heel wat trammelant, je bent tenslotte afhankelijk van je auto. Huurauto wordt maar gedeeltelijk vergoedt en je zakt in noclaim.

  • toos

    Hoi, natuurlijk blijf ik niet thuis maar maak wel gebruik van een taxi als dit een mogelijkheid is. Omdat ik in het buitengebied werk moet ik wel met de auto, die wegen zijn zeer slecht wordt niet gestrooid dus…

    Auto van de zaak zou mooi zijn.

  • Willie

    Ik hoorde gister dat er ook een protocol is bij extreme weersomstandigheden en de wijk in!

    Alleen de noodzakelijke handelingen en met een taxi!

    Het gaat er om dat als er in je diensttijd wat gebeurd het bedrijf gewoon aansprakelijk is dus risico's moeten verkleind worden.

    Bedrijf heeft er ook niets aan als jij voor je werk een tijd uit de running bent.

    en andere landen,o.a Duitsland daar rijden ze in bedrijfswagentjes en met winterbanden!!!!!

  • lisa

    hai ik woon in zeeland en wij rijden hier van het ene dorp naar het andere veel afgelegen boerderijen moeten we bezoeken over levengevaarlijke dijken die ook glad zijn als het gewoon flink geregend heeft ! ,waar je ook s,ochtends in het donker geen mens tegenkom als je daar van zo,n dijk afglijd dan ben je niet zomaar gevonden dat is helaas onlangs gebeurt en met dodelijke afloop nog wel! ben hier toch vreselijk van geschrokken je heb tenslotte ook nog een gezin thuis zitten , kijk tuurlijk zijn de mensen dankbaar als je er door kom maar als je er dan alleen helemaal heen noet om een kopje thee in te schenken dan denk ik toch wel waar ben ik mee bezig je neem toch wel erg veel risico op zo,n moment al is het dan je werk ! en doe je het normaal gesproken erg graag

  • lie

    Hoi hoi,

    Dit gevoel herken ik precies.Ik ben deze week dinsdag om precies te zijn begonnen als thuishulp A.Heel anders als ik had verwacht zijn de mensen waar ik werk niet om de hoek maar 20/25 km uit mijn buurt.Ik woon zelf in Purmerend en ik moet naar Zaandam, Zaandijk, Koog aan de zaan en Landsmeer.

    Dinsdag moest ik dus naar Zaandijk en buiten lag al wat sneeuw. Ik rijdt geen auto maar brommer. Ik ben dus met mijn snorbrommertje naar Zaandijk gereden in de kou in 2uurtjes heen en weer 2 terug.Toen ik in de middag weer thuis was dacht ik even “Ik ga niet meer ze bekijken het maar” Ik heb toch maar vol gehouden en ben de rest van de week met de trein gegaan maar ook dat was geen pretje met al die vertragingen en uit gevallen treinen en bussen.

    Gr. liesbeth