psychische problemen

  • greet

    Ik merk dat er tegenwoordig in de thuiszorg steeds meer clienten komen met psychische problemen, en dan bedoel ik niet clienten die wat in de put zitten maar die echt depressief zijn of hallicuneren waanideeen en zo meer hebben, er wordt maar van ons verwacht hier mee om te kunnen gaan. maar om eerlijk te zijn weet ik ook niet altijd raad ik luister en probeer er samen met de client eruit te komen. Meestal loopt de client ook bij een psychiater waar ik geregeld contact mee heb. Maar soms denk ik het zou fijn zijn om hier er eens scholing voor te krijgen vanuit de thuiszorg bv in samenwerking met het ggz . Hoe denken jullie hierover en lopen jullie ook weleens tegen deze problemen aan.

  • Goudvis

    Ook wij hebben de laatste tijd veel meer clienten met psychische problemen. Ook heel veel nieuwe clienten (vrij jonge) met terminale kanker. Voor de eerste groep werken we heel nauw samen met gespecialiseerde verpleegkundigen e.d.

    Dat gaat goed, maar je bent toch vaak alleen bij de client thuis. En juist op de momenten dat er een gespecialiseerde verzorgende/verpleegkundige zou moeten zijn, zijn ze er niet.

    Voor de 2de groep hebben we geen achterban (om het zo maar even te noemen), behalve dan ons eigen team. Ik vind het soms knap zwaar om als 30 jarige bij een gezin waarvan de moeder (40-45 jaar) kanker heeft te moeten werken. Door de leeftijd en de leeftijd van de kinderen staat het heel dicht bij je en is afstand houden vaak moeilijk.

  • julia

    ook ik heb hier met dit soort clienten te maken ook alcoholisme is iets wat je steeds vaker tegenkomt ook bv mensen met een meervoudigpersoonlijkheids syndroom kortom het vakgebied wordt steeds uitgebreider , helaas springen veel thuiszorgorganisaties daar niet op in gewoonweg omdat er geen geld is voor extra scholing en opleidingen dit komt natuurlijk de zorg niet ten goede .zelf werk je gewoon op een manier met deze mensen waarvan je hoop dat het de goede is zou soms ook wel zo zijn was het niet dat er misschien wel 6 verschillenden verzorgenden over de vloer komen met allemaal verschillende opvattingen en ideeen dit is iets wat juist deze mensen extra verward werken zodat wat jij bereikt heb weer teniet gedaan wordt door een collega

  • greet

    wel letten wij op dat er maar een beperkt aantal verzorgende komen en dat we dan wel op een lijn zitten. Maar dat er geen geld is voor scholing is ook niet altijd waar ik krijg de ene scholing na de andere over hoe met medicatie om te gaan over hoe de big wet in elkaar zit en dat ieder jaar. En dan denk ik ze kunnen beter eens praktijk gerichter bijscholing geven, heb pas met mijn leidinggevende over gehad om tijdens vergadering van bv een verpleegkundige eens een ziektebeeld te bespreken daar wij verpleegkundige hebben die zich in een vakgroep hebben gespecialiceerd, krreg er niet veel reactie op maar ik wil dit op de volgende vergadering toch weer naar voren brengen want ik denk dat dit heel leerzaam is en dat het de kwaliteit van zorg geven verhoogd en daar streven we toch met zijn allen naar.Denk ook dat het op deze manier niet veel hoeft te kosten.

  • julia

    ik heb eerder in de randstad bij een grote organisatie gewerkt daar werd ook erg veel aan deskundigheidsbevordering gedaan ik vond dat echt leuk en ging dan ook altijd graag naar die cursussen ik werk nu in het westen en daar gaat het helaas allemaal nogal anders er is echt geen geld voor scholing ja af en toe een praatje van een half uur van een van de wijkverpleegkundigen maar dat heeft nooit een echt thema is meestal gericht op een bepaalde client ofzo

  • Irene

    Hallo Greet

    Ook ik ben werkende in de thuiszorg. Ik herken jouw situatie voor wat betreft de omgang met clienten.

    Ik kom nl. ook vaak mensen tegen die met psychische problemen zitten.

    Ik heb er wel eens aan gedacht om het bespreekbaar te maken in de groepswerkbespreking, ik heb het wel eens gedaan, maar er werd niet echt op gereageerd.

    Dus ja, ik denk luisteren dan maar, en je proberen niet mee te laten slepen, want dat is vaak moeilijk als je je betrokken voelt.

    groetjes, en sterkte met je werk,

  • greet

    wij als team zien gelukkig wel het probleem dus dat is wel fijn, sommige collega's geven ook duidelijk aan om niet naar zulke clienten te willen omdat ze niet weten hoe er mee om te gaan of het te zwaar vinden, maar merk ook dat het voor zulke clienten niet fijn is om verschillende verzorgende over de vloer te krijgen omdat je vaak toch een vertrouwensrelatie moet opbouwen. Heb zelf ook client met depressies tot zelfmoord aan toe, nu gaat het goed en het klikt goed tussen ons, en volgens haar heeft ze heel veel steun aan mij. Maar wat mij dus beangstigd bij haar doe ik het goed maar voor het zelfde geld ging het dus helemaal verkeerd,nu weet ik dat er geen echte plannen zijn om met zulke clienten om te gaan maar zou gewoon eens van een prof. die vaak omgaat met zulke clienten wat handvaten te krijgen.

  • Riet

    Beetje late reactie maar …..

    Kijk, dit bedoel ik. Hier hebben ze in Den Haag dus het Hulp-Plus team voor!

    Daar wil ik naar toe, maar hier krijg je, in Den Haag, dus opleidingen voor.

    Alleen je gaat er eerst “ongeschoold” naar toe, de lichte gevallen en al lerende groei je in dit werk.

    Hebben ze dit dan alleen in Den Haag?

  • Leonarda

    Bij de organisatie waar ik als verzorgende C werk , hebben alle C-ers een paar middagen les gehad over de meest voorkomende psychische ziekten.

    Ik voel me echter niet echt voldoende opgeleid om adequaat met deze cliënten om te gaan.