Overleden client gevonden....

Yvet

31-03-2007 20:06

Wil toch graag even mijn verhaal kwijt,vandaar dat ik hier post.
Vanochtend belde mijn collega mij op omdat ze in een woning van een client kwam en de client op de vloer aantrof in de gang,ze wist niet zeker of ze overleden was.
Ik ben meteen erheen gegaan,en trof mijn collega overstuur aan en ben gaan kijken bij de client die inderdaad overleden was,al lange tijd geleden.
Heb de dokterspost gebeld en ook de oudste dochter van de client,zonder te melden wat de precieze reden was(gaat niet goed met moeder),we kennen de fam. goed.
In de slaapkamer vond ik een emmer halfvol bloed,wat de client gebraakt had,ook het bed was vuil.
Mijn client heb ik gewikkeld in haar dekbed,de ogen en mond stonden open,dit vond ik te confronterend voor haar dochters,en ben aan de schoonmaak gegaan voordat de fam. kwam.
Mijn collega heb ik op de bank plaats laten nemen,was erg geshockeerd,koffie gezet en heb de h.a. en dochter opgevangen,heb haar verteld dat haar moeder overleden is,w.s. door een maagbloeding,en dat ze in de gang lag.
Ik heb overlegd met de h.a. om de client op bed te leggen,maar de verstijving was al te ver,en ze lag ook in een soort foetushouding.
Om 9.15 belde ik de uitvaartverzorger(de andere dochters waren er inmiddels ook),hij kon pas om half 11 komen,dit heb ik niet geaccepteerd i.v.m. de situatie,10 uur zou het uiteindelijk worden.
Mijn collega en ik hebben goede gesprekken gehad in die tijd met de fam.,dit voelt achteraf erg goed,ook ben ik blij dat ik de dochters heb kunnen weerhouden om naar hun moeder te gaan kijken.
En dan moet je op een gegeven moment weer verder met de route,knop maar om en een paar keer gebeld met de betreffende collega.
Pas toen ik thuis kwam kwam het besef wat ik meegemaakt had,trillende handen,geen eetlust en de behoefte om het erover te hebben.
Ik werk nu 8 jaar in de zorg,heb genoeg gezien,maar dit vond ik heel erg,dat ze uren lang daar lag,in nood geweest is.
Maar heb nog veel voor haar familie kunnen doen,dus indirect ook voor haar.
Bedankt voor het lezen van mijn verhaal,je weet dat je dit kan meemaken in de zorg,maar ik heb er wel moeite mee.
mtb

01-04-2007 10:30

Heel sneu dat je dit heb meegemaakt maar deze dingen gebeuren nou eenmaal.
Ik heb 2x iemand gevonden.
Toch heb ik een paar kanttekeningen (als je het niet erg vind)
Is het jou taak om je ook met de uitvaartverzorger te bellen?
Mag je de fam. weerhouden hun moeder te zien?
Toch heel veel sterkte gewenst.
anita

01-04-2007 15:40

je weerhoud ze niet,maar geeft het advies!!Goed dat je het op het forum zet,wij kunnen er over nadenken en er van leren.Sterkte met het verwerken van deze ervaring!
Johanna

01-04-2007 16:10

Goed dat je dit met ons deelt. Ook wij kunnen hierover nadenken.
Zelf zou ik ook dit delen met mijn collega's en met de ledinggevende. Omdat je de fam. zo goed kende.
Veel sterkte en denk aan je zelf.
Rutger

02-04-2007 07:54

Hoi Yvet,
Goed dat je je verhaal kan en wil doen. Hebben jullie hier op het werk geen opvang voor? Het lijkt me iets waar je leidinggevende een rol in kan en zou moeten spelen.
Wel ben ik het met mtb eens dat je jezelf kan afvragen of jij de uitvaartverzorger had moeten bellen. Je doet dit natuurlijk met de beste bedoelingen, maar of je het ook moet doen is een tweede.
Verder veel succes met het verwerken ervan. Natuurlijk is het onlosmakkelijk verbonden aan je werk, maar het blijven vervelende situaties.
Rutger
Yvet

02-04-2007 11:05

Natuurlijk heb ik mijzelf achteraf ook kritische vragen gesteld.
De uitvaartverzorger heb ik gebeld omdat iedereen erg overstuur was,het overlijden was onverwacht(client van 69 jaar),en het was in overleg met de oudste dochter.
Ik heb haar 06 nr. doorgegeven aan de uitvaartverzorger,en hij belde haar meteen op,zo had ik dat met haar afgesproken,dan hoefde ze het niet uit te leggen.
Mijn collega en ik vonden het echt niet kunnen dat de fam. hun moeder in die situatie zag,ze hebben haar gezien toen ze op haar bed lag,in een meer normale houding,de uitvaartverzorger had dat heel goed gedaan.
We hebben het gisteren nog gehad over het feit of we haar toch niet zelf op haar bed hadden moeten leggen,ook met andere collega's,maar men vond dat wij juist gehandeld hebben.
De eerste nacht sliep ik met een lampje aan,dat beeld steeds als een soort film voor mij ziend,maar ik weet uit ervaring dat dat snel slijt.
Ook was het gisteren tijdens de route iets moeilijker dan normaal om een sleutel in een deur te steken en in een woning te stappen,je weet maar nooit,maar heb vaak gebeld met de collega met wie ik toen samen was,dat hielp ons veel.
Omdat het weekend was heb ik geen contact met mijn leidinggevende gehad,dat komt vast nog wel,eerst 2 dagen vrij.
Bedankt voor de reaktie's,dat het jullie stemt tot nadenken is heel goed,dat is ook een van de redenen dat ik het hier gepost heb.
annet

03-04-2007 21:16

Wat ik me even afvraag is of er geen politie bij betrokken is geweest?
dit vind ik erg raar.
Mevrouw is alleen en overleden gevonden, had in dit geval de politie hier niet over geinformeerd worden?
Is dit eigenlijk wel overwogen?
Ik vind dit toch wel een meer logische gedachte, daar mevrouw ook in de gang is aangetroffen en b.v. niet in haar bed.
ik hoor het graag van je .
Verder heel veel sterkte bij het verwerken van deze situatie.
groet annetYvet schreef:
>
> Natuurlijk heb ik mijzelf achteraf ook kritische vragen
> gesteld.
> De uitvaartverzorger heb ik gebeld omdat iedereen erg
> overstuur was,het overlijden was onverwacht(client van 69
> jaar),en het was in overleg met de oudste dochter.
> Ik heb haar 06 nr. doorgegeven aan de uitvaartverzorger,en
> hij belde haar meteen op,zo had ik dat met haar
> afgesproken,dan hoefde ze het niet uit te leggen.
> Mijn collega en ik vonden het echt niet kunnen dat de fam.
> hun moeder in die situatie zag,ze hebben haar gezien toen ze
> op haar bed lag,in een meer normale houding,de
> uitvaartverzorger had dat heel goed gedaan.
> We hebben het gisteren nog gehad over het feit of we haar
> toch niet zelf op haar bed hadden moeten leggen,ook met
> andere collega's,maar men vond dat wij juist gehandeld hebben.
>
> De eerste nacht sliep ik met een lampje aan,dat beeld steeds
> als een soort film voor mij ziend,maar ik weet uit ervaring
> dat dat snel slijt.
> Ook was het gisteren tijdens de route iets moeilijker dan
> normaal om een sleutel in een deur te steken en in een woning
> te stappen,je weet maar nooit,maar heb vaak gebeld met de
> collega met wie ik toen samen was,dat hielp ons veel.
> Omdat het weekend was heb ik geen contact met mijn
> leidinggevende gehad,dat komt vast nog wel,eerst 2 dagen vrij.
> Bedankt voor de reaktie's,dat het jullie stemt tot nadenken
> is heel goed,dat is ook een van de redenen dat ik het hier
> gepost heb.
Rutger

04-04-2007 12:14

Hoi Annet,
Naast mijn bedrijf in de thuiszorg, werk ik ook nog in de ambulancehulpverlening. Vanuit die ervaring wil ik graag nog even reageren op jouw opmerking.
De politie hoeft niet standaard te worden ingeschakeld bij (zoals ze dat oneerbiedig noemen) een lijkvinding. Alleen als er sprake is van een vermoeden van niet-natuurlijk overlijden zal de politie en de GGD arts worden ingeschakeld. Dit is eventueel ter beoordeeling van de huisarts die gekomen is voor de schouw.
Uit het verhaal van Yvet maak ik op dat er redelijkerwijs wel gedacht kan worden aan een natuurlijk overlijden. Er lag immers een aanzienlijke hoeveelheid bloed in een emmer. Als dit bloed op de grond had gelegen en er was sprake van een duidelijk zichtbare verwonding aan het lichaam, dan word het verhaal al anders.
Dus ik denk dat Yvet goed en juist heeft gehandeld.
Groetjes,
Rutger

Overleden client gevonden....

Yvet

mtb

anita

Johanna

Rutger

Yvet

annet

Rutger