eigewijze klant

  • simone

    Ik werk tegenwoordig bij een mevrouw waar het een aflopende zaak is, het kan een half jaar duren maar kan ook nog 2 jaar duren. Ze kook t niet meer, krijgt de maaltijden van de thuiszorg. Dus idk dacht in het begin als ze koffie ging zetten dat ze een koffiezetapparaat had, nee hoor, ze kookt e water en deed dat met oploskoffie. En dat koken deed/ doet ze met een pannetje op het vuur. Vanochtend dus ook,kom ik in de loop van de ochtend in de keuken zie ik stoom uit het pannetje komen, had ze het gas op de laagste stand gezet en stond die pan droog te koken. Ik liet toch duidelijk merken dat dat niet kon antwoordze, komt wel vaker voor. OKe ze had nog een waterkoker staan die had ik dus een paar keer doorgespoeld, bleek dat die lekte, heb het ding gelijk weg gegooid. En nu mevrouw zei ik, ja ik ga door met het pannetje ze vond het niet nodig om op nu nog een neiuwe waterkoker te kopen . Zou je haar nou niet? wat zouden jullie doen vraag ik me af simone

  • *Carolien*

    “Zou je haar niet ?” … een beetje respectloos voor de mening van de cliënt ?

  • flopje

    Je ook verdiepen in haar achtergronden.

    Als het al een dame op leeftijd is is ze niet opgegroeid met waterkokers en veel electrische apparaten. Water koken deed je vroeger met een fluitketel of in een pannetje en melk in een melkkoker.

    Laat haar in haar waarde en veroodeel haar niet zo.

    Waarschijnlijk bereik je alleen maar het tegenopvergestelde dan wat je wilt. Met je “ik liet haar toch duidelijk blijken dat dat niet kon…” voelt ze zich waarschijnlijk heel naar.

    Zoek SAMEN met haar naar een acceptabele oplossing..

  • flopje

    Toevoeging: Eigenwijze kan je ook interpreteren “op eigen wijze” dwz op haar manier.

  • Sihirci

    Ik ben mantelzorger voor pleegmoedertje Rietje die erg aan het dementeren is.

    Toen ik 32 jaar geleden kennis maakte met Rietje moest ze niets hebben van koffiezetapparaten en andere *moderne snufjes*, de magnetron die ze ergens in de jaren tachtig voor haar verjaardag kreeg staat nog steeds zo goed als nieuw op het aanrecht en de waterkoker stond werkeloos toe te zien hoe het ouderwetse fluitketelje in gebruik bleef om ouderwetse filterkoffie te zetten en water voor thee te koken.

    Half februari kreeg moeder Rietje weer longontsteking en at slecht tot niet, we zagen haar aftakelen en daarom ben ik begonnen voor ons samen te koken en samen te eten. Heerlijk om te koken voor haar, alles gaat erin als koek en ze buffelt als een kruising tussen een kolensjouwer en een bootwerker, ze is een heel gezellige eter en ik eet nu ook alle dagen heel gezond, zo hebben we beiden baat bij deze nieuwe regeling.

    In aanvang hielp ik haar na het eten in de pyjama en zette een kopje thee voor ik mijn eigen stekje weer opzocht. Uiteraard gebruik ik de waterkoker en toen kwam het gesprek op wat goedkoper is, water verhitten in de waterkoker of op het gas. Ik heb gezegd dat in de waterkoker goedkoper en veel veiliger is. Veiliger is gewoon waar, goedkoper weet ik eigenlijk niet en ben dus niet helemaal eerlijk geweest, maar sinds dat gesprekje gebruikt moeder Rietje de waterkoker en dat is voor de echte dochters, mij, de naaste buren en een aantal anderen een hele geruststelling.

    Mijn tip is dus het prijskaartje (zelfs al is dat een halve waarheid (leugen) als argument op te voeren bij oude mensen die meestal hun hele leven supersonisch zuinig zijn geweest.

  • simone

    deze oudere dame is zeker gewend aan electrische keukenapparatuur ze is kokkin geweest en hoeft , dat weet ik zeker, niet op een euro meer te letten. ze heeft nog een hulp die de tuin komt doen . Waar het mij omgaat is de veiligheid van deze dame en haar buren , waarvan ik er 1 goed kent. veiligheid gaat bij mij bovenalles dus ook in de keuken. Maar deze mevrouw wil gewoon geen nieuwe waterkoker omdat zoals ze vanochtend al tegen me zei dat het toch niet lang meer zal duren. volgens de zorg die er komt zegt ze dit al lang , dus kan het nog een jaar of 2 duren. Waarom zou ik geen respect hebben voor deze mevrouw, ze is harstikke blij met me, ik ga gewoon aan de gang, val haar niet lastig met vragen van wat moet ik nu doen. Met eige nwijs bedoel ik het geen nieuw waterkoker meer willen kopen. zo duur zijn ze tegenwoordig ook niet meer simone

  • simone

    Kijk hier heb ik wat aan, zal ik volgende week zeker zeggen tegen haar. weet je ik ben zo geschrokken met die hete pan op dat pitje, hij stond aan de zijkant van het fornuis ik had me zo kunnen verbranden als ik er geen erg in had simone

  • Sihirci

    Ik denk niet dat Simone er een oordeel aan wil hangen maar zich gewoon zorgen maakt over wat er allemaal mis zou kunnen gaan.

    Daarnaast….. Als mijn moeder nog zou leven dan zou ze 8 mei 92 jaar worden…… Mam werkte met ALLE moderne apparaten en deed zelfs spelletjes op mijn pc. Toen ik een schoolkind was had mam een centrifuge met verwarming, een keukenmachine, een vaatwasser… ja mijn ouders runden een horecabedrijf en gingen mee met de tijd.

  • Kaar

    Het valt mij vaker op dat oudere mensen liever tegen bijv. een paar versleten gordijnen aankijken (en zich daar aan ergeren), en vervolgens zeggen dat ze nu geen nieuwe meer aan gaan schaffen. Terwijl ze nog goed 20 jaar zouden kunnen leven (bij iemand van 80, voor hetzelfde geld worden ze 100 dat weet je niet). Tjeetje, zit je te wachten op het einde lijkt het wel.

    Ik verpak het altijd in een grapje, maar de boodschap is dat ze hun geld toch niet mee kunnen nemen en dat ze gewoon lekker andere gordijnen moeten kopen als ze zich zo aan die versleten dingen ergeren. Al is het maar voor nog een half jaartje, dan hebben ze dat half jaar toch van hun nieuwe gordijnen genoten?

    Is ook een gezegde van volgens mij, iets van “een doodshemd heeft geen zakken”?

  • *Carolien*

    Een zegswijze als “Zou je haar nou niet?” klinkt niet bepaald respectvol. Als cliënt maak ik zelf de keuze wat ik wel of niet aan wil schaffen in mijn huis. Of ik het me kan veroorloven of niet, doet dan niet eens ter zake. Als ik als cliënt er geen behoefte aan heb om iets aan te schaffen dan is dat gewoon mijn goed recht. Dit klinkt wellicht wat bot, maar wanneer iemand in staat is om zelf beslissingen te nemen dan staat het de cliënt vrij om die beslissing op basis van eigen overwegingen te nemen.Van de thuiszorgmedewerkers wordt verwacht dat zij de leefwijze van de cliënt respecteren en dit valt daar ook onder.

    Wat betreft de veiligheid van een waterkoker. Helaas, helaas, er gebeuren best veel ongelukjes met de waterkoker bij ouderen/kinderen en bij mensen die minder grip/kracht in hun handen hebben. Mensen verbranden zich aan het kokende water doordat ze heel vaak niet kunnen zien wanneer het water uit de waterkoker komt. Ook de stoom kan nare blaren en wonden veroorzaken. Vooral bij waterkokers die volledig afgesloten zijn aan de bovenzijde en pas door te schenken deels openklappen is de kans op verwondingen door kokend hete stoom extra groot. En een verbranding met stoom kan vaak nog naarder uitpakken dan met water omdat het dieper in het weefsel trekt.

    Mensen zijn vaak voorzichtiger wanneer ze de warmte daadwerkelijk voelen (fluitketel) of water zien koken (pan). Men gaat er dan veel bewuster mee om.

    Overigens kunnen sommige waterkokers ook droog koken wanneer deze niet voldoende gevuld is. Het warmte element blijft dan verwarmen omdat er geen signaal komt in het apparaat dat het water op temperatuur is. Wat hetzelfde effect geeft als een pan die droog kookt op het gasfornuis.

    Er is heel wat te zeggen voor het gebruik van een waterkoker maar er zitten zeer zeker ook nadelen aan.