Vind het beetje vreemd om zo neer te schrijven… Ik heb vanmorgen gewerkt bij iemand waar ik maar vol blijf houden en blijf werken, je wilt tenslotte niet gelijk opgeven en de thuiszorg bellen en weer vragen om een ander adres. Doe steeds mijn best, ik heb gemerkt dat ze achterdochtig is en mij steeds achterna loopt in een klein huisje. Ik haal alles uit de kast om haar tevreden te stellen, maar ze zorgt ervoor dat ik mij supergespannen voel de hele ochtend en mij vaak een sneer geeft. Ik doe inmiddels als thuishulpA dit werk al 10 jaar.
Vanmorgen ook beweerde ze dat een diëtiste gezegd had dat ik beter moest stofzuigen, want er kwam stof te liggen op de tv. Ik ben er een keer in de week op donderdagochtend, dus ja na een week ligt er weer stof, dat kan en zeker met een wollen vloerbedekking. Ze blijft maar door gaan, ondanks dat ik zorgvuldig stof met een lichtvochtige doek en de stofzuiger op maximale stand zet om te stofzuigen. Iedere week is er daar weer wat anders aan de hand.
Ik merk dat ik zo langzamerhand mij supergespannen voel bij deze cliënt. Ik zei ook tegen haar dat een diëtiste zich met haar eigen werk moet bemoeien en niet met mijn werk (zie hierboven dat er stof op tv lag). En dat ik een opleiding heb gedaan dat interesseert mevrouw niet, haar eigen woorden waren dat ze er geen boodschap aan heeft.
Ik ben al verschillende keren geduldig gebleven, maar het gaat mij steeds meer opspelen om daar aan het werk te gaan. Heb gedacht aan dementie bij deze mevrouw, maar aan de andere kant is ze heel goed aanspreekbaar, soms te goed denk ik dan. Ook krijg ik soms geen antwoord op vragen die ik aan haar stel uit belangstelling.
Ik moest even mijn verhaal kwijt hier.
gr.hulp