Ik heb twee maal in de week drie uur hulp. Ze komt dan van een ander gezin. Ze is kostwinster en heeft thuis twee kinderen onder de 14 jaar. Ook fiets ze van het ene gezin naar het andere.
Ik zorg altijd dat de koffie klaar is ( daar houd ze van ) en even bij praten. Nog nooit heb ik haar aan het werk hoeven zetten, ze kent haar eigen verantwoording en ik kan gewoon mijn eigen dingen doen.
Heeft ze ongeveer de half van de tijd erop zitten, dan drinken we weer koffie. Ze is erg netjer op mijn spullen, dat heb ik ook anders mee gemaakt. Is ze klaar, dan naar huis. Ik weet gewoon dat ze alles doet wat er gedaan moet worden.
Ik ruim mijn eigen troep op, daar versta ik onder,maak mijn bed op, laat niets slingeren en maak de prullenbakken leeg met verband van mijn man. Ik zie haar als iemand die er voor zorg, dat wij samen thuis kunnen blijven en niet afhankelijk worden van een verpleeghuis.
Dat is de andere kant van het plaatje.