k denk dat je rekening moet houden hoe dit omschreven is in de indicatie. Is hier wel of geen melding van gemaakt.
Ik weet van iemand die het ook heeft en haar indicatie is tot zij vindt dat het schoon is.
Het is natuurlijk een ziekte en daar heb je rekening mee te houden.
Wat maakt het dan uit hoe vaak je iets schoon maakt: je doet het werk zoals je opdrachtgever dit aan geeft.
Heb je al gekeken op http://www.adfstichting.nl/ ? Daar vind je ook een forum waar je andere ervaringsdeskundigen kunt vragen om advies.
Zoals al aangegeven is, je kunt contact opnemen met de huisarts. Ook kun je contact opnemen met Stichting MEE in jouw woonplaats/regio. MEE kan je wellicht op het pad zetten naar de hulpverlening voor je man en ook voor ondersteuning van jouzelf in jouw woonplaats of directe omgeving.
Nancy,
verstandelijk gezien is het een ziekte, en moet hij hulp hebben en blablabla etc.!
Daar ben jij niet mee geholpen!
Ik loop nu het risico, dat al mijn hier aanwezige collega's over me heen gaan vallen, maar dat zij zo.
Ik spreek uit gedeeltelijke ervaring: mijn man heeft een jarenlange depressie gehad(vele jaren) met pieken en dalen.
Hij vertoonde een gigantische dwang naar perfectie. Op het extreme af!!!!!!! Elk lepeltje moest recht in de la liggen, om maar een voorbeeld te noemen..Mijn kinderen en ik werden compleet GEK van hem!
Ik heb HEM op een gegeven moment GEK verklaard! Hij is 2 maal over maanden opgenomen geweesd op een PAAZ afd.
Gevolg: hij kreeg alle hulp die hij nodig was, helemaal prachtig. Maar voor mijn kinderen en mij was er géén hulp, want wij waren niet“ziek”. Nee, het zál! Zowel mijn oudste als ik dragen nu nog de sporen die dat na gelaten heeft! En mijn zoon heeft er een “tic”aan overgehouden; zelfs het RIAGG is er aan te pas gekomen, maar nee, ze konden de kinderen en mij niet helpen…
Op een gegeven moment heb ik ook het RIAGG stopgezet; wij hadden het gevoel dat we gewoon niet serieus genomen werden, terwijl voor mijn man alle nodige hulp aanwezig was!
We zijn nu jaren verder: mijn man functioneerd weer in de maatschappij, met zijn ups en downs. Ik heb mijn gezin bij elkaar kunnen houden, ondanks dat het zijn sporen na heeft gelaten…. Mijn man heeft 1 duidelijke boodschap meegekregen, die knetterhard, maar 100% gemeend is: bij de volgende “depressie” staan zijn koffers bij de deur! Dit kunnen we niet nog eens aan!!!
Nancy, zoek hulp voor jou en je kinderen!!! Alsjeblieft!! Je mag mij zelf mailen, als je steun nodig bent, maar zoek hulp voor je kinderen en jou, want hier gaan JULLIE aan onderdoor!!
Nee dat heb je verkeerd in geschat.
Er zal geen collega vallen over het geen je schrijft.
Je schrijft over je zelf en niet over een client.dus geen beroepsgeheim ,puur jou keuze.
Blijkt wederom dat we ook maar gewoon mensen zijn niet waar.
Misschien kunnen jullie wel veel betekenen voor elkaar kwa delen van ervaringen maar dat kun je prive overleggen.
Dat zou ik niet bespreken op dit bord.
Ik wens je sterkte en benijd je zeker niet.
Zo te lezen sta je inmiddels stevig in je schoenen .
Pluim voor jou en je gezin.
Maia, dank je!
Het is gewoon super zwaar, daarom kan ik zo met Nancy meevoelen:(
Er is gewoon veel te weinig aandacht voor de gezinsleden, in zo'n geval.
Je loopt met alles tegen een muur van onbegrip!
Tja, ook wij, die altijd mensen helpen, ontkomen niet aan dit soort ervaringen.
Het heeft in mijn geval wel pluspunten: Je komt met veel levenservaring uit de strijd,
wat in dit vak nooit weg is;)
Het gaat nu gelukkig héél erg goed, hoor, daar ben ik heel dankbaar voor!
Hallo Nancy.
Schrok even toen ik dit las.
Is voor mij al lange tijd geleden dat ik dit mee maakte met mijn ex man.
Afschuwelijk was deze tijd.
mijn reactie hierop is , NIET MEEGAAN IN DEZE WAANZIN.
Voor mij is het verleden tijd maar vergeten zal ik dit nooit meer.
Ben gelukkig hertrouwd met iemand die hier geen last van heeft.
Er ging een wereld voor mij open.
Achteraf heb ik spijt dat ik niet eerder stappen heb ondernomen, d.i.v.m. het welzijn van mijn kinderen.
het is een afschuwelijke ziekte die veel mensen kapot kan maken.
maar het duurt een tijdje voordat je erachter komt dat dit een ziekte is, en dat e.e.a. niet aan jezelf ligt.
Ik begon aan veel dingen te twijfelen in die tijd.
Denk aan jezelf en aan je kinderen, ze verdienen dit niet, en jij ook niet.
Liefs Hannah
Hallo allemaal,
Ik zit op de Hogeschool Utrecht en doe de opleiding maatschappelijk werk en dienstverling.
Nu moet ik een opdracht maken over smetvrees en wat de gevolgen hiervan zijn binnen een relatie. Ik moet 3 personen interviewen die hiermee te maken hebben. Wie kan en wil mij helpen? Ik hoor het graag!!!
Alsvast bedankt,
Wendy
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's