Natuurlijk is werken in de zorg zwaar; En wanneer je van dat werk ziek wordt, moet je je afvragen of je op de juiste plek zit.
Dit klinkt voor een aantal van jullie natuurlijk wwer bot en hard.
Want, je bent toch zo bevlogen, en zo lief en zo enthousiast en je doet het werk zo graag enje doet zo je best etc etc. En o, ja, wanneer jij niet in de zorg werkt (met al je daarin opgelopen kwalen) wie moet er dan in de zorg werken? Er is al zo weining personeel.
Om met dat laatste te beginnen; dat valt wel mee. Ik hoor (en lees ook hier) alleen maar verhalen van minder productie / vraag naar zorg. Dus logisacherwijs moet personeelstekort minder zijn.
Verder denk ik dat cliënten het recht hebben op een zorgverlener die ‘goed’ in het vel zit,( en in het hoofd), redelijk bedrijfszeker is zodat er op hem/haar kan worden gerekend. Daarbij zit een cliënt m.i. niet te wachten op de een of andere zwakko die alleen maar klachten heeft over het zware werk en daarom er vaak niet is.
Wederom, gaat het hier over EIGEN verantwoordelijkheid.
Wanneer JIJ het niet aankan, moet JIJ de gepaste maatregelen nemen. Wanneer dat niet gebeurd, krijg je hier gekke toestanden. Wat je nu doet is hetzelfde las door het rode licht rijden, vervolgens aangereden worden en dan tegen de gemeente zeggen dat het licht niet goed stond afgesteld. Want wanneer het groen was geweest, had je door mogen rijden.
MORAAL: mooi dat je in de zorg werkt; fijn dat je het leuk vindt; jammer dat je het niet aankan. Herscholing?