Wat moet/kan ik doen.

  • Carolien

    Mijn reactie was meer algemeen bedoeld naar aanleiding van Bea en daarop jouw reactie. Teveel “begrip” wat dan omslaat in het niet serieus nemen van de klacht van een client lag daarin in het verlengde.

  • Rutger

    Ik ben zelf van mening dat je elke klacht serieus moet nemen. Dit kun je bereiken door met beide partijen in gesprek te gaan. Wederzijds respect en begrip kan veel onvrede wegnemen. Wel vind ik dat een zorgverlener uiteindelijk zo professioneel moet zijn dat hij/zij haar eigen belangen aan de kant kan zetten. Je bent er voor de cliënt en niet voor jezelf.

  • Bea

    Tja, reageer ik toch weer.

    Heb ruim 15 jr ervaring in de thuiszorg.

    De knuppel die ik hoenderhok wilde gooien, ging er om dat er nu wel erg veel aandacht na aanleiding van het eerste berichtje gaat.

    Heel sociaal wenselijk reageren allemaal, maar er zijn soms toch echt cliënten die de hulpverlener echt onfatsoenlijk als voetveeg gebruiken, als je dat nog nooit hebt meegemaakt is jullie ervaring beperkt. Het zijn gelukkig uitzonderingen, maar ze zijn er wel. Hiermee zeg ik niet dat dat deze hulpvrager was.

    Het is jammer dat een hele pagina met dit berichtgeving gevuld wordt, er zijn toch echt wel wat grotere onderwerpen zoals de gevolgen van de WMO die hier besproken zouden moeten worden inplaats van dit sociaal wenselijk gelijk geven, leve de discusie.

  • Carolien

    Als jij de WMO een belangrijker onderwerp vindt om te bediscusseren wat houdt je dan tegen om daar een nieuw discussiedraadje over aan te maken ?

    Als ik zo de hele discussie eens naloop dan zie ik toch dat er aardig wat verschillende onderwerpen gepasseerd zijn. Forumbezoeker Kal heeft in de discussie ook de andere kant belicht en daarop is, zoals al heel vaak hier in het forum gebeurd is, ook op gereageerd. Verder is er gesproken over hoe je problemen met een medewerker zou kunnen voorkomen, de hoogte van de eigen bijdrage, foutieve rekeningen van het CAK, de grotere vraag naar continuiteit van zorg tijdens vakantie en feestdagen, de kosten van schoonmaakmiddelen en de bejegening in zijn algemeenheid van clienten die klachten hebben.

    Maar los even daarvan. Ik vind je opmerking “sociaal wenselijk gelijk geven/reageren”over deze discussie“ ongepast. Waarom zou een dergelijke discussie hier niet net zo veel aandacht mogen hebben als een discussie over de WMO of over de belastinggevolgen van het Alpha-zorg-contract ? Als hulpverlenende zijn er legio mogelijkheden om hulp of advies te vragen binnen en buiten de eigen organisatie wanneer het gaat om problemen met een ”lastige client“. Heb je enig idee hoeveel mogelijkheden een client van een thuiszorgorganisatie heeft om een eerlijk en objectief advies te krijgen wanneer die problemen heeft met een hulpverlenende en combinatie met de thuiszorgorganisatie? Nog niet eens 10% van alle mogelijkheden die een thuiszorgmedewerker heeft ! En al die zogenaamde ”sociaal gewenste" reactie zijn nu juist, mijns inziens, van medewerkers in de zorg die zich dat realiseren en die niet met oogkleppen hun werk doen en niet op basis van vooroordelen een client niet serieus nemen.

    Jouw toch ietwat botte reactie eerder in de discussie en ook nu weer is nu precies een perfect voorbeeld waar je als client tegenaanloopt binnen thuiszorgorganisaties. Het probleem wordt niet bekeken, nee het grotere geheel en dan natuurlijk de nadruk dat er zoveel “gezeurt” wordt en dat clienten de hulp niet fatsoenlijk behandelen zouden. Daarmee vertroebel je nu juist de discussie en zwak je de terechte klachten af die de vraagsteller heeft. En ja, dan vind ik dat deze discussie toch nog maar wat berichten langer mag duren, zodat er misschien meerdere hulpverleners zijn die zich realiseren dat zij dit zelf, net als jij nu, misschien ook wel eens doen !

  • Herminez

    Carolien, je zegt het prachtig. Mensen die afhankelijk zijn van thuiszorg hebben nauwelijks mogelijkheden om hun klachten of moeilijkheden met medewerkers kwijt te kunnen. ( Zie ook mijn eerdere postings. )

    Mijn ervaring in uren is waarschijnlijk groter dan die van menigeen, dus ook van Bea, die in de thuiszorg werken. Het blijft lastig, maar het motto voor mij is; “cést le ton qui fait la musique!”. (En dat is wederkerig.)

  • Rutger

    Mooi verwoord!

    Is het een idee om jezelf aan te melden als lid van een cliëntenraad? Daar is ongetwijfeld behoefte aan en je kan misschien een positieve bijdrage leveren in het versterken van de cliëntenbelangen.

  • Carolien

    Bedankt Herminez en Rutger.

    Ik ben secretaris van een clientenraad van een thuiszorgorganisatie in Brabant. ;-)

  • marga

    ik vind jou nogal heet gebrand maia…. ik heb 25 jaar in de zorg gewerkt, en geloof me, er zijn ook clienten die wel heel erg veel aandacht vragen. en dat maakt ook niet uit, je moet toch ergens je aandacht krijgen, he. wij zijn er om de mensen te ondersteunen, en hun laten zien wat ze nog wel kunnen, ipv wat ze niet kunnen. als je dat laat blijken knappen ze een heel eind op.mijn ervaring is daar rijk in, daar ik zelf 2 jaar geleden getroffen ben door een herseninfarct, en ook afhankelijk was van de thuiszorg.door de ondersteuning ben ik er gekomen, en niet, omdat ze mij alles uit handen hebben genomen, misschien hadden ze me wel alles uit handen genomen als ik was blijven klagen dat ik niks meer kon……. snap je.

  • Carolien

    Zo verschillend als de medewerkers zijn van de thuiszorg, zo verschillend zijn ook de situaties van clienten. Er zijn clienten die activerend begeleid kunnen worden, omdat die nog zelf veel kunnen doen in het huishouden of omdat ze nog door revalidatie in staat kunnen zijn meer te doen dan op dat moment mogelijk is. En er zijn clienten die gewoon niet meer beter zullen worden, zelfs alleen nog maar minder zullen kunnen naarmate de tijd verstrijkt en die dus in een zeer grote mate afhankelijk zijn van de zorg.

    De ene client gaat met de situatie beter om dan de ander. Maar dat geldt net zo goed voor de thuiszorgmedewerker. (Het blijft tenslotte altijd mensenwerk.) Maar waar het altijd om zou moeten draaien is de individuele client en de zorg die die individuele client heeft, ongeacht de negatieve ervaringen die de hulpverlenende elders misschien gehad heeft.

    Als medewerker hoef je echt niet alles te pikken dat een client doet of zegt, maar dat moet dan voor de client ook gelden. En dat laatste, terugkoppelend naar de discussie zoals die gestart is door de 1ste schrijver, is niet de normaalste zaak zoals dat wel het geval is bij het eerste.

  • maia

    Tuurlijk snap ik je

    En natuurlijk moet je niet het huishouden geheel overnemen,

    Dat bedoel ik ook niet Marga

    Maar wel mensen in hun waarde laten ,zo leuk is het niet om afhankelijk te zijn

    Omgekeerd mag je dat natuurlijk ook van clienten verwachten dat je met respect behandeld word dat moet een wederzijds iets zijn

    Ik ben het geheel met je schrijven eens en sorry als ik wat bot overkwam dat is zeker niet mijn bedoeling.,jou tekst had ook de mijne kunnen zijn als breng jij het subtieler

    Ik werk ook al 18 jaar in de zorg ,en natuurlijk zijn er clienten die mopperen of anders gewend zijn om hun huis te doen

    Maar daar moet je toch uit kunnen komen en gaat dat niet dan haal je je schouders op en probeert het de volgende keer weer opnieuw

    En ja sommige mensen zijn door hun ziekte wat overgevoeliger of lastig zelfs,en dat begrijp ik best,je hoeft niet alles goed te vinden ,maar daar moet over te praten zijn

    Dat wil ik alleen maar aangeven,